Eerste schoolweek

Ik heb in mijn vorige verslag de langste schooldag uit mijn leven al aangekondigd. Nu viel het uiteindelijk mee, omdat we tijdens het wachten op de laatste les hoorden dat de les niet door zou gaan, dus uiteindelijk was het 'maar 10 uur'. De dag startte met Business Strategy en eindelijk was daar een Frans-Engels pratende Fransman. Ik had ze nog niet gehoord tot zover, maar daar was dan het eerste Arsène-Wenger-achtige accent. De les duurde voornamelijk lang, omdat het herhaling was van stof die wij in de eerste twee lesjaren al hebben gehad. En opnieuw was het een sauna. De docent was zo slim om een witte blouse aan te doen, waardoor je na een kwartier al van alles zag wat je eigenlijk niet per se hoefde te zien, zeg maar... Vervolgens European Competition Law, voor het eerst naar het andere schoolgebouw in de buurt. Ook hier was overigens geen airconditioning. Aangezien we maar net op tijd kwamen zaten we helemaal achterin (bij het enige raam overigens), maar aangezien de docente vrij zacht praatte, waren dit toch niet de meest ideale plaatsen. Ook deze les was voornamelijk introductie, over de Europese Unie, Verdrag van Maastricht etc. De laatste les ging dus niet door, dus we konden rond 6 naar huis, waar ik (huh!? Ja, echt) heb gekookt en vrij op tijd naar bed ging.

Woensdag was mijn vrije dag. Lekker uitslapen tot laat, vervolgens rustig aan iets te eten halen, lunchen en voornamelijk weinig doen. Een beetje dingetjes uitgezocht voor school en verder gewacht tot de Bobs terug waren. BvB zou 's avonds iets gaan eten en ik zou 's avonds met de huisgenoot gaan voetballen. Uiteindelijk ging het voetballen niet door, dus ging ik bij Bob eten. Aangezien ik me had voorgenomen om toch iets sportiefs te doen, besloot ik naar Bob te rennen, in de stromende regen, niet heel fijn. Lekker gegeten en toen terug naar hier, want 's avonds hadden we een verjaardag van twee Erasmus studenten. BvB ging niet mee, dus het was even snel douchen en we konden gaan.

Donderdagochtend vertrok de huisgenoot dus, wat eigenlijk meteen teken voor ons was om eens écht te beginnen te poetsen. Voorheen had het weinig zin, omdat het toch snel weer smerig werd. Ik heb eens een poging gewaagd om de oven schoon te maken, om het fornuis schoon te maken etc. Maar het was vrij duidelijk te merken dat hier niet zo regelmatig gepoetst is voordat wij hier kwamen wonen. De oven stikte van de aangekoekte etensresten en was totaal zwart van binnen (na het poetsen overigens ook, ontdekten we, maar op een betere manier haha), het raampje zat ook vol etensresten en de platen die erin zaten waren omhuld met bruin uitgeslagen aluminiumfolie. Where to start!? Uiteindelijk heb ik de platen en een 'bakbak' schoongemaakt (met succes) en geprobeerd het raampje te schrobben (zonder succes). Aangezien de rotzooi uit de oven op de vloer terecht kwam, heb ik vervolgens ook nog even gedweild. Dus ja, op jezelf wonen verandert je wel, haha. Ik heb daarna mijn kamer opgeruimd (waar het bureau vol lag met kleren).Ik had woensdag met de huisgenoot besproken dat ik een paar spullen van hem over kon nemen, dus deze kon ik donderdag pakken; ik heb een tweede scherm voor naast de laptop om efficiënter te werken, ik heb een heerlijke bureaustoel en een verlengsnoer. Na het opruimen van mijn kamer, voelde het veel meer als mijn stekkie. Voel me langzaam écht thuis hier. 's Avonds moest ik van 17.15-20.30 naar school. Bob en BvB moesten 's middags al, dus ik heb me toen fijn een stokbrood, ham, kaas, komkommer en sla gehaald, een broodje gezond op zijn Driks (geen ei, geen tomaat, blegh). De les was alweer een introductieles, dus toen het ons na 2 minuten al opviel dat de docent heel vaak het woord 'effectively' gebruikte, besloten we te gaan turven, zoals in de goede oude tijd toen we bij godsdienst op de basisschool het aantal keer 'uhh' van de pastoor telden. Resultaat; 295 (!) keer effectively in 2,5 uur les (we waren klaar om 8 uur). Toch wel het vermelden waard. Na de les had ik nog een half stokbrood over, dus heb ik me nog een broodje gezond gemaakt, waarna we weer vroeg gingen slapen.

Vrijdag was opnieuw een vrije dag. Eerst ging ik tickets voor Olympique Marseille - Paris Saint Germain halen, die ik had gereserveerd (kan niet uitdrukken met wat voor enthousiasme ik dit typ, heerlijk!) en even naar de Lidl, schoonmaakspullen halen en daarna was het tijd om (letterlijk) de rubberen handschoenen aan te trekken en 'aon de geng' te gaan. Ik besloot verder te gaan met de oven (Cillit Bang; Bang, en het vuil is weg!) en BvB begon met de koelkast. Anderhalf tot twee uur later mocht het resultaat er zijn. De oven was zo schoon als ik hem krijgen kon, zowel van binnen als van buiten en de koelkast zag er weer spik en span uit. Hierna hebben we de keuken heringericht, waardoor het iets ruimer en beter uitziet. 's Avonds zouden we naar Marsatac gaan, een festival in Marseille. Dit was een heel geregel, want we moesten onze tickets printen. Alex, een Amerikaan, had ze besteld en had ze op zijn computer, maar kon niet meer inloggen. Ik kon dit vervolgens wel (op zijn account) maar had geen printer. Zo hebben we uiteindelijk niet kunnen printen en hoopten we dat ze de barcode van de smartphone konden scannen. Door dit hele geregel was het een beetje een chaos en vertrokken we uiteindelijk pas om 11 uur, waar het festival om half 8 begon; 2 Belgen, een Amerikaan, Bob en ik. Gelukkig konden ze de barcode van de telefoon scannen, dus we konden naar binnen, waar C2C aan het spelen was; BRILJANT, werkelijk briljant. Vervolgens zou het 2 uur duren, voordat de volgende voor mij bekende act kwam, dus liepen we een beetje rond over het (overigens prachtige) terrein. Om 2.30 kwam Flux Pavilion, hetgeen enige trotse gevoelens bij me opbracht, omdat Tom Heffels, mijn lieve bruder, de eerste man was die Flux Pavilion in Nederland geboekt heeft, lang voordat hij wereldberoemd werd. Ik vond zijn optreden wederom geweldig, waarna de afsluiter van de avond Noisia zou zijn, een Nederlandse act, door iedereen heel erg aangeraden, omdat het zo geweldig zou zijn. Nou, dat viel me zwaar tegen door de hoge verwachtingen die ik er dus van had. Toch was het niet onaangenaam om naar te luisteren. Uiteindelijk rond half 7 pas thuis en om 9 uur zou mijn Fransles starten (ja, 9 uur op zaterdagochtend, in Frankrijk kan dat...). Slapen had dus weinig zin, dus met veel moeite wakker gebleven, gedouched en op naar school met een halve liter Red Bull.

Ik had me voorgenomen om te proberen de klas te switchen, omdat zaterdagochtend nogal een rot moment is. Ik zou dan overstappen naar een klas lager (ik had ook sowieso het idee dat dit wel eens nodig zou kunnen zijn). Na de les besefte ik me echter hoe veel ik in deze les kan leren, omdat iedereen er écht is om Frans te leren, in tegenstelling tot in Nederland, waar het verplicht is en men prefereert Engels of Nederlands te praten. Dus ik ga wel proberen het op een ander tijdstip te volgen, maar de les is te goed voor mijn ontwikkeling om hem te skippen. Na de les ging ik naar bed, waarna ik om 8 uur wakker werd en het eten klaar stond, de nieuwe huisgenote was ingetrokken en de keuken verder was opgeruimd. Heerlijk wakker worden dus. 's Avonds hadden we opnieuw een verjaardag. De rest ging nog uit, ik ging vroeg naar huis, want ik was kapot.

Vanochtend stond ik om 10 uur op, want ik zou met Erin (de nieuwe huisgenote) gaan rennen. Erin was mee uitgeweest, dus ik heb haar wakker moeten maken, maar we hebben even gerend, een nieuwe kant van Marseille gezien ook. Vervolgens hebben we even boodschappen gedaan en nu typ ik dit verslag. Straks gaan we naar de autoraces in Toulon. We gaan een auto huren om naar Toulon te rijden, waar een vriend van Bob moet rijden, Robin Frissen. Hij staat eerste in het klassemet van Renault World Series (of iets in die richting). Verder zijn er demonstraties van Formule 1 teams, dus ik heb er wel zin in.

Om de schoolweek samen te vatten: Het is tot nu toe nog niet zo heel spannend, aangezien het voornamelijk introductielessen zijn, dus de informatie is echt basisinformatie, die wij in 95% van de gevallen al gehad hebben. De lessen van 3 uur is echt wennen, ik hoop dat dit minder lang lijkt als we daadwerkelijk met nieuwe informatie geconfronteerd worden. Al met al valt het nog een beetje tegen, met daarbij wel de notitie dat ik zeker verwacht dat het alleen maar beter gaat worden. Dus het komt goed!

Excuses voor het extreem lange verhaal weer (al kan ik dat misschien beter aan het begin van het verslag zetten, zodat mensen de moeite al niet hoeven te doen haha). Voor die mensen die het tot het einde gered hebben: ik zal proberen iets regelmatiger iets te typen, zodat het niet zo lang is.