Kennismaking met...

Dus, waar was ik gebleven? Oh ja, de eerste nacht in mijn nieuwe thuis.. Wat een heerlijk bed! Echt genieten, heerlijk geslapen. Zo heerlijk dat het een uur of half 2 was voordat we daadwerkelijk uit bed kwamen.. We hadden namelijk maar 2,5 uur geslapen de nacht daarvoor, dus we hadden iets in te halen.

Al snel stond Bob voor de deur, dus konden we weer gaan kijken wat we gingen doen. Onze huisgenoot wist een goedkopere supermarkt, bleek later een Lidl te zijn, die iets verder lopen was. Vrij logisch dat het verder is dan de onze, want die ligt letterlijk naast de voordeur. Maar we zijn dus boodschappen gaan doen.

Wat koop je dan? Eerste keer op jezelf, waar moet je allemaal aan denken? Wasmiddel, wasverzachter, ik heb er de ballen verstand van. Toch hebben we uiteindelijk dit alles gekocht en daarbij eten voor de komende twee dagen: braadworst, varkenslapjes, aardappelen, bloemkool etc. De intentie is er om het lekker gezond te houden de eerste dagen.

Teruggekomen gingen we een beetje 'chillen' met de huisgenoot en heb ik ook het eerste verslag geschreven, dus ging de middag goed om. Het was ook het eerste moment dat we WiFi kregen, dus we konden eindelijk de Whatsapp, Facebook etc. updaten. We hebben een drinkspelletje geleerd (nog niet uitgevoerd overigens) van onze huisgenoot en een beetje naar de Franse TV gekeken. Wat hebben die mensen slechte humor zeg..

's Avonds zou een vriend van de huisgenoot komen en hij vroeg of deze mee kon eten. Dat was voor ons geen probleem, dus we begonnen met de voorbereidingen. BvB maakte de bloemkool schoon en ik schilde en sneed de aardappelen, mooie rolverdeling.

Rond half 9 was ons eerste diner klaar, de bloemkool goed gekruid omdat de huisgenoot hier niet zo'n fan van is en een lekker Hollands gerecht op tafel gezet. We hadden precies genoeg gemaakt voor 5 mensen, want er bleef vrijwel niets over en iedereen had er met smaak van gegeten.

Maar we hadden niet lang de tijd om trots te zijn, want om 10 uur moesten we weer naar O'Malley's om te meeten met de andere internationale studenten.

Opnieuw werd er nogal een lading Heineken gedronken met als gevolg dat de Heineken op een gegeven moment op was. Reden genoeg voor ons om eens een andere uitgaansgelegenheid te zoeken. Dit bracht ons bij club Soft, een club die achteraf gezien vrij veel van een travestietenbar weg had. Maar het feit dat een flesje Heineken 7 euro kost is een nog grotere reden om daar in ieder geval niet meer terug te gaan.

Op straat nog even langs een kraampje waar ze broodjes en pizzapunten verkochten, om vervolgens richting huis te lopen, waar Bob bij ons bleef slapen, omdat hij anders te ver moest lopen.

Dan gaan we naar gisteren, na het kennismaken met boodschappen doen voor jezelf en op de kleintjes letten en kennismaking met ons bedje en onze nieuwe uitgaansgelegenheid, zou dit de dag worden dat we kennis maakten met echte belangrijke dingen: de school en het strand.

We hebben hier ontdekt dat als je eenmaal lekker op je eigen kamertje zit of ligt en hebt geluncht, dat het vrij moeilijk is om weer op gang te komen. Zo ook gisteren, waar we even zouden lunchen op Bob's kamer, bleven we uiteindelijk een uur of 2 hangen. Daarna werd het toch hoog tijd om eens naar school te gaan.

'Busje 21 rijdt meteen naar school'. Ok, dan doen we dat. Poeh, wat een drukte en wat een hitte in die bus, maar hij bracht ons daar waar we moesten zijn. Althans, niet bij de school, maar bij de survivalweg richting school. Een kronkelige weg, bergop, je waant je een fervent bergbeklimmer wanneer je het tot de top geschopt hebt. Maar, ik moet zeggen, het is de moeite waard. Wat een geweldige school, wat een geweldig uitzicht (foto's volgen later).

First stop: student services. Bob en ik hebben problemen gehad met het inschrijven voor lessen, dus we wilden ervoor zorgen dat we op zijn minst die vakken krijgen die we wilden hebben en bij voorkeur in het Engels. We wisten dat de persoon die ons in de voorbereiding het meest had begeleid Catherine Rossines heette, dus we hebben naar haar gevraagd. Zij zat echter in een vergadering die nog een uur zou duren. Perfecte gelegenheid voor ons om de school eens door te lopen, van de bibliotheek waar je laptops aan tv-schermen kan koppelen, zodat je als groep aan een werkstuk kan werken, tot de kantine met picknicktafels en parasolletjes buiten en grote tafels met lekkere stoeltjes binnen. Ja, het kon me wel bevallen, als student, maar ook als 'toerist'.

Een uur later gingen we terug naar Student Services om te kijken of mevr. Rossines er al was, maar voordat we aan de beurt waren, waren we een uur verder. Ze blijven hier een beetje hangen in de tweede versnelling. Uiteindelijk kwamen we aan de beurt en werden we binnen 20 seconden doorgestuurd naar een ander lokaaltje door, de overigens zeer vriendelijke, mevr. Rossines zelf.

Dus we gingen op naar het andere lokaal, waar we ook een kwartier buiten gestaan hebben. Uiteindelijk konden we naar binnen en hadden we de juiste persoon gevonden. Ook zij was zeer vriendelijk, daar hebben we 0,0 klachten over. Echter, we hadden niet onze 'learning agreement' bij ons, waar op stond welke vakken we wilden volgen, dus we konden eigenlijk nog niets doen. Zij heeft ons daarom haar kaartje gegeven en wij moesten onze learning agreement maar mailen en vandaag terugkomen. Vandaar dat ik ook zo vroeg op ben overigens.

Dit alles heeft samen zo'n 3 uur geduurd, waarna we weer naar beneden konden abseilen ongeveer om bij de bus te komen. Eindelijk konden we richting het strand!

Ook dit was me nogal een reisje. Busje in, busje uit, kilometer lopen, ander busje in, busje uit en daar waren we dan! De Middellandse Zee, heerlijk! De hele dag met handdoeken slepen en in onze zwembroek, als echte toeristen, op school rondlopen was niet voor niets geweest.

We hebben op het strand nog anderhalf uur van de zon genoten, 30 graden!, even een beetje gezwommen en toen konden we weer terug richting Bob's kamer. Onderweg liep Bob nog een verwonding aan zijn teen op, waardoor we een stop bij de supermarkt moesten maken, maar uiteindelijk kwamen we zonder problemen weer bij Bob.

'Pfffff, ik heb echt geen zin meer om te koken..' Jullie kennen dat wel. 'Ok, dan lopen we naar de pizzeria om de hoek'. En zo geschiede, onze eerste echte studentenmaaltijd. Niet echt een groot succes overigens, het was niet de lekkerste pizza die ik ooit heb geproefd.

Vervolgens op naar ons appartement, zodat ook wij even konden douchen en klaarmaken en op naar O'malley's. In tegenstelling tot andere dagen was het hier echter helemaal niet druk, dus besloten we er een avond met zijn drieën van te maken. De Heineken was ook nog steeds op, dus in plaats van 3,50 voor 2 Heineken, betaalden we nu 6,30 voor één pint 1664. Ook lekker, maar wel duur. Dus we besloten verder te gaan kijken. We kwamen hierdoor uiteindelijk bij een Jazz-barretje met live muziek, my favourite. Het probleem was echter dat de livemuziek al een kwartier later ophield en niet meer terugkwam. Aangezien er ook geen plaatsvervangende muziek meer kwam, was dit reden genoeg voor ons om er een vroege van te maken.

Nog even langs O'malley's om te kijken of er ondertussen al meer studenten van Euromed waren, maar het aanbod viel tegen, dus we lagen lekker vroeg in bedje.

Nu ben ik dus vroeg opgestaan en zijn we aan het wachten op Bob. Een transporteur zou hem vandaag 4 verhuisdozen met spullen komen brengen. Als dit gebeurd is, gaan we op school de lessen regelen, gaat Bob zijn modem voor internet ophalen en ga ik eens kijken bij le stade Velodrome of ik mijn gewenste tickets voor Marseille - PSG en Marseille in de Europa League kan regelen. Vervolgens zullen we wel weer naar het strand gaan gok ik. Dan zijn jullie weer helemaal op de hoogte, excuses voor de ENORME lappen tekst, maar ik ben een schrijver he.,

I'll keep you posted ;)